دیروز رفته بودم مهمونی،یهو به خودم اومدم دیدم چقدر با حرفا مخالفم و چقدر سکوت و ارامش اگاهانه دارم که لزوماً دهنمو باز نمیکنم تا حرف و نظر خودمو به کرسی بنشونم.واای کیف کردم از خودم،از چیزی که واسه امروز ساختم،از مدلم راضیم،خودمو دوست دارم با تمام نقص هام،و اینو مدیون خودمم،مدیون روزایی که خوندمو و شنیدم و تلاش کردم ادم خوبی باشم و حالا اول راهم،ولی به خودم افتخار میکنم. این کارو دوست دارم خیلی،شیک و سادست در عین حال پر از جزئیاتی که ادم هارو به سمت خودش میکشونه،اخیییششش.