روغن های خوراکی از نظر منشأ تامین به دو دسته تقسیم می شوند: گیاهی و حیوانی. از جمله روغن های حیوانی می توان به چربی آب شده اطراف اندام مختلف گاو اشاره کرد و در این بین چربی اطراف قلوه گاه گاو از لطافت و البته خواص بیشتری برخوردار است. روغن شحم گاو به روغن چربی اطراف قلوه گاه گاو اطلاق می گردد. این روغن بسیار معطر و خوش طعم، برای پخت و پز بسیار عالی است و اصلا بوی نامطبوعی در غذا ایجاد نمی کند. در مورد سلول های عضله قلب بهترین بنزین سلولی، روغن حیوانی است. طبیعتا سلول های قلبی از اسیدهای چرب آزاد تغذیه می کنند که بهترین آنها در چربی های طبیعی حیوانی یافت می شود. بنابراین کسانی که اصلا از روغن های حیوانی استفاده نمی کنند، دچار یک بیماری قلبی به نام کاردیومیوپاتی می شوند که در اثر کمبود انرژی این سلول ها به وجود می آید.