برای این حرز حکایت عجیبی است که آن را ابو الصّلت هروی روایت کرده: مولایم علی بن موسی الرّضا علیه السّلام روزی در منزلش نشسته بود، فرستاده مامون بر او وارد شد، و گفت امیر تو را می طلبد، امام برخاست، و به من گفت: مامون در این وقت مرا نمی طلبد مگر برای کاری سخت، و به خدا نمی تواند به من آسیبی برساند، به خاطر این کلمات، که از جدّم رسول خدا صلی اللّه علیه و آله و سلّم به من رسیده. ابو الصّلت گفت: همراه امام نزد مامون رفتم، چون نظر حضرت به مامون افتاد، این حرز را تا آخر خواند، وقتی که حضرت برابر مامون قرار گرفت، مامون به جانب آن بزرگوار نگریست و گفت: ای ابو الحسن دستور داده ام صدهزار درهم به حضرتت بدهند، و هر حاجتی داری بنویس، چون امام برگشت، مامون نظر در قفای امام کرد و گفت: اراده کردم من، و اراده کرده است خدا، و آنچه خدا اراده کرده بهتر بوده.