برقع شطرنجی نوعی پوشش سنتی زنانه است که بیشتر در مناطق جنوب ایران (مثل استان‌های هرمزگان، بوشهر، خوزستان) و همچنین در کشورهای حاشیه خلیج فارس (مانند امارات و عمان) دیده می‌شود. این برقع نام خود را از طرح چهارخانه یا شبکه‌ای شبیه به شطرنج گرفته است که روی آن کار شده. ⸻ 📌 ویژگی‌های برقع شطرنجی: 1. طرح چهارخانه یا مشبک: • سطح برقع از خطوط افقی و عمودی تشکیل شده که ظاهری شبیه شطرنج یا توری دارد. • این طرح باعث می‌شود که بخشی از صورت از پشت آن نیمه‌قابل دیدن باشد. 2. جنس برقع: • معمولاً از فلز نازک، پارچه ضخیم یا چرم سبک تهیه می‌شود. • گاهی با زری‌دوزی، نوار طلایی یا نقره‌ای تزئین می‌شود. 3. پوشش صورت: • بخش‌هایی از صورت مانند پیشانی، بینی و دهان را می‌پوشاند. • چشم‌ها معمولاً آزاد هستند، یا از پشت مشبک‌ها دیده می‌شوند. 4. رنگ و سبک: • رنگ سنتی برقع معمولاً مشکی، طلایی یا زرشکی است. • برقع شطرنجی ممکن است ساده یا همراه با زنجیرهای آویزی، آینه‌دوزی یا مهره‌دوزی باشد. ⸻ 📍 کاربردها: • پوشش روزمره یا رسمی زنان در برخی روستاها و شهرهای جنوبی. • نماد هویت فرهنگی و قومی در مراسم سنتی، به‌ویژه در لباس عروس‌های محلی. • در گذشته، نوع برقع و تزئینات آن ممکن بود نشان‌دهنده طبقه اجتماعی یا وضعیت تأهل زن باشد