کتاب «سقوط» اثر آلبر کامو، رمانی فلسفی است که برای اولین بار در سال 1956 منتشر شد و آخرین اثر داستانی کامل این نویسنده فرانسوی به شمار می‌رود. داستان از زبان ژان باتیست کلامنس، وکیل سابق و خودخوانده «قاضی توبه‌کار»، روایت می‌شود که در آمستردام زندگی می‌کند و به شکلی اعتراف‌گونه، داستان زندگی و سقوط اخلاقی خود را برای فردی غریبه تعریف می‌کند. این کتاب به موضوعاتی چون بی‌گناهی، عذاب وجدان، حصر و حقیقت می‌پردازد و نقدی فلسفی بر انسان معاصر و اخلاقیات مدرن است. آلبر کامو در «سقوط» موفق شده نقاب انسان امروزی را کنار بزند و به عمق بحران‌های درونی او نفوذ کند. ترجمه‌های متعددی از جمله ترجمه کاوه میرعباسی، پرویز شهدی و زهرا آلوشی وجود دارد که هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارند؛ برای مثال ترجمه کاوه میرعباسی به دلیل نثر روان و ادبی مورد توجه است. «سقوط» از نظر ژان پل سارتر، فیلسوف اگزیستانسیالیست، «احتمالا زیباترین و درک نشده‌ترین» کتاب کامو توصیف شده است. این رمان بیشتر به عنوان اثری فلسفی و روانشناسانه شناخته می‌شود تا یک داستان صرف.